Τίτλος: DiRT 5
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 5 Νοεμβρίου 2020
Διαθέσιμο σε: PC, PS4, PS5, XONE, XSX, XSS, Switch, Stadia
Δοκιμάστηκε σε: PC, PS4
Είδος: Off-Road Racing – Arcade
Προγραμματιστής: Codemasters Cheshire
Εκδότης: Codemasters
Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζω τον καταλληλότερο τρόπο για να γράψω μια εισαγωγή για το συγκεκριμένο παιχνίδι, οπότε ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν. Το DiRT ξεκίνησε ως η εξέλιξη/sequel των Colin McRae Rally όταν η Codemasters είχε σκοπό να “χωρίσει” σε τρεις κατηγορίες-franchise τα racing παιχνίδια της. Το Colin McRae’s DiRT και το Race Driver: Grid ακολούθησαν έναν πιο “sim-cade” τόνο (δηλαδή κάτι μεταξύ σε εξομοίωση και arcade) σε χώμα και πίστα αντίστοιχα, ενώ λίγο καιρό αργότερα ακολούθησε το Fuel ως μια πιο ξεχωριστή αλλά καθαρά arcade εμπειρία.
Μερικά χρόνια αργότερα, με το τρίτο του sequel το DiRT να είχε πλέον ωριμάσει σε ένα εξ’ολοκλήρου arcade παιχνίδι, αφήνοντας στην άκρη μια για πάντα το όνομα του Colin ενώ το Race Driver: Grid μετονομάσθηκε και εξελίχθηκε στο Grid Autosport ως μια (μάλλον;) απόπειρας της Codemasters να ανταγωνιστεί με το Forza Motorsport. Περίπου έναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του Grid Autosport, κυκλοφόρησε το DiRT Rally σε early access το οποίο δίχασε ακόμα περισσότερο τους πιστούς ακόλουθους του DiRT, μιας και είχε ως στόχο την πλήρης εξομοίωση ενός αγώνα ράλι, αφήνοντας στην άκρη game modes όπως gymkhana, head 2 head κ.α και επομένως αποξενώνοντας το core-fan base από την σειρά. Μετά ακολούθησε το DiRT 4 το οποίο ήταν μια οπτικά αναβαθμισμένη έκδοση του DiRT Rally με πιο “arcade” physics και περισσότερη έμφαση στους Rallycross αγώνες με σκοπό να τραβήξει και πάλι το casual κοινό, πλήρως αποτυχημένα. And the rest is history που λέμε.
Εκεί που θέλω να καταλήξω με αυτήν την εισαγωγή είναι ότι η Codemasters φαίνεται πώς δεν είχε ποτέ ένα “ξεκάθαρο” πλάνο για την πορεία των franchise τους τα τελευταία χρόνια. Μετά την σχετικά μεγάλη επιτυχία του DiRT Rally 2.0, η Codemasters επέλεξε την “νέα” της ομάδα Codemasters Cheshire, (δηλ. την πρώην Codemasters EVO, δηλ. την πρώην Evolution Studios) ενώ η original ομάδα θα μπορούσε να συνεχίσει το όνειρό της, να φτιάξουν το καλύτερο rally sim που μπορούν, κάπου εδώ ξεκινούν τα προβλήματα.
Λίγα λόγια για τους developers
Η Codemasters Cheshire είναι η εταιρεία που πριν μερικά χρόνια είχε φτιάξει το OnRush (“το ποιο;” σας ακούω να ρωτάτε). Με λίγα λόγια, το Onrush προσπάθησε να γίνει η εξέλιξη του Motorstorm (επίσης της πρώην Evolution Studios), δηλαδή φανταχτερά χρώματα, μοντέρνα μουσική και υπερβολικά απλοϊκό arcade gameplay. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως απέτυχε παταγωδώς παρ’όλο που έλαβε πολύ θετικά reviews από κριτικούς, με αποτέλεσμα η Codemasters να οδηγηθεί σε απολύσεις και την μετονομασία της Codemasters EVO σε Codemasters Cheshire.
Αυτό δυστυχώς πιστεύω θα επαναληφθεί και τώρα. Ο λόγος; Κρίνοντας από τα παιχνίδια που έχει κυκλοφορήσει η εταιρεία τα τελευταία χρόνια, μπορεί να συμπεράνει εύκολα κάποιος ότι η εταιρεία στηρίζεται κατά κύριο λόγο σε τρία franchise (Formula 1, DiRT, GRID) δίνοντας όμως ξεκάθαρη έμφαση στο πρώτο αλλά ταυτόχρονα και με μία βασική διαφορά. Βλέπουμε πώς ο αριθμός των νέων τίτλων σταδιακά μειώνεται (ειδικά μετά την αποτυχία του OnRush) και αντ’ αυτού απλά κάνουν reboot ήδη υπάρχοντα ονόματα σε μια (κατά την γνώμη μου γελοία και πρόχειρη) απόπειρα στο να βγάλουν γρήγορο χρήμα, π.χ. GRID 2019, Micro Machines World Series και πλέον, DiRT 5.
Ουσιαστικά αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι δεν μπορείς να χρησιμοποιείς το όνομα ενός franchise ενώ ταυτόχρονα να επαναπροσδιορίζεις διαρκώς το τι ακριβώς σημαίνει αυτό το όνομα και μετά να περιμένεις καλές πωλήσεις, γιατί όπως ανέφερα και πιο πάνω, απλά αποξενώνεις το κοινό σου, τους πελάτες σου, συνέχεια. Στο τέλος της μέρας δηλαδή τι είναι το Grid; Arcade; Simulation; Και τα δύο; κανένα από τα δύο;
Τα ίδια ακριβώς προβλήματα ακολούθησαν και για το DiRT, μιας και ακόμα και μετά τον διαχωρισμό/spin-off του με το DiRT Rally, πάλι δεν ήξεραν τι κατεύθυνση να ακολουθήσουν, με το καλύτερο παράδειγμα να είναι το γεγονός ότι στο DiRT 4 μπορούσες να επιλέξεις μεταξύ δύο επιλογών, “Arcade” και “Realistic” για τα physics.
Γραφικά, ήχος και πρώτες εντυπώσεις
Πάμε τώρα στο actual review κομμάτι του κειμένου, ξεκινώντας από τα βασικά και τις πρώτες εντυπώσεις. Το game δεν σου δίνει την αίσθηση ότι είναι ένα ολοκληρωμένο προϊόν. Τα γραφικά παρ’όλο αρκετά ικανοποιητικά, δεν τα λες και “cutting edge”, ωστόσο το παιχνίδι είναι unoptimised και δηλαδή δεν τρέχει όπως θα έπρεπε. Προσωπικά εγώ με την “ταπεινή” μου GTX 1660OC και έναν i5 4690K (4.2gHz) είδα το game να πέφτει διαρκώς κάτω από 50FPS ενώ έπαιζα σε medium/auto ρυθμίσεις σε 1080p ανάλυση. Αξίζει να σημειωθεί ότι συνάντησα αρκετά bugs, από hitboxes που δεν λειτουργούσαν σωστά (κάτι που δυστυχώς βλέπουμε σε όλα τα παιχνίδια της εταιρείας) μέχρι visual bugs όπως να μην δείχνει κάποια textures στην σωστή τους ανάλυση και την κάμερα πρώτου προσώπου (Cockpit Camera) να μην λειτουργεί γενικότερα.
Από την άλλη ο ήχος ήταν τρομερά απογοητευτικός θύμιζε πιο πολύ κάποιο παιχνίδι από εποχές Playstation 2 παρά κάποιου μοντέρνου τίτλου, πράγμα που προκαλεί εντύπωση. Βλέπετε, από την στιγμή που η Codemasters άρχισε να δίνει περισσότερη έμφαση στον ρεαλισμό του DiRT Rally, άρχισαν να χρησιμοποιούν ήχους στα αυτοκίνητα οι οποίοι ήταν ηχογραφημένοι από τα πραγματικά αγωνιστικά. Από την στιγμή που η ομάδα του DiRT 5 χρησιμοποίησε τα ίδια models για τα αυτοκίνητα που υπάρχουν στο DiRT Rally 2.0, μου κάνει εντύπωση που άφησαν εκτός τον ήχο τους, κάνοντας κάθε αυτοκίνητο να ακούγεται μονότονο, αδιάφορο και ίδιο με όλα τα υπόλοιπα. Τουλάχιστον το πλήρες soundtrack του παιχνιδιού βοηθά να κρύψει κάπως αυτό το πρόβλημα μιας και όπως σε κάθε DiRT (εξαιρώντας τα DiRT Rally & 2.0) η Codemasters επέλεξε να βάλει μια αρκετά καλή ανάμειξη τραγουδιών από γνωστούς αλλά και πιο νέους καλλιτέχνες.
Physics
Στο θέμα των physics το DiRT 5 πήρε μια εντελώς διαφορετική πορεία σε σύγκριση με τους προκατόχους του. Το παιχνίδι έχει physics που θυμίζουν mobile παιχνίδια όπως το Asphalt 8 που έχουν στόχο κοινό πολύ μικρότερης ηλικίας, τα αυτοκίνητα πηγαίνουν σαν συγκρουόμενα χωρίς καμία αίσθηση ρεαλισμού όμως το παιχνίδι εξακολουθεί να σε παίρνει από το χέρι και να σε διορθώνει όταν κάνεις λάθος (ακόμα και με όλα τα assist κλειστά). Όλες οι επιφάνειες έχουν σχεδόν την ίδια αίσθηση ενώ οι διαδρομές με πάγο (East River στο Ice Breaker mode) μοιάζουν περισσότερο με βρεγμένο χώμα στην αίσθηση. Επίσης μια ακόμα κίνηση που δείχνει τις διαφορετικές προθέσεις του dev team είναι η έλλειψη υποστήριξης για τιμονιέρες (κάτι που δεν έχει απαραίτητα σχέση με το αν ένα παιχνίδι είναι ρεαλιστικό ή όχι).
Γενικότερο Content
Στο θέμα του περιεχόμενου, υπάρχουν κάποια θετικά και αρνητικά. Υπάρχουν περίπου 60 αυτοκίνητα ανάμεσα σε διάφορες κατηγορίες όμως η αίσθηση μεταξύ τους είναι σχεδόν πανομοιότυπη. Από την άλλη μπορείς να κάνεις το αυτοκίνητό σου να ξεχωρίζει με ξεχωριστούς σχεδιασμούς, με ένα σύστημα παρόμοιο με του DiRT 4 αλλά σχετικά υποβαθμισμένο μιας και μπορείς να επιλέξεις μόνο μεταξύ τριών livery pattern αντί για τα 10+ του DiRT 4 (και μόνο ένα από αυτά είναι ξεκλειδωμένο στην αρχή).
Όσον αφορά τα game modes υπάρχουν 7, εκ των οποίων τα 5 μοιάζουν σχεδόν ίδια. Λίγο πιο λεπτομερώς έχουμε:
- Land Rush: circuit αγώνας σε χωμάτινη πίστα
- Rally Raid: point-to-point αγώνας με Raid οχήματα
- Ice Breaker: circuit αγώνας σε πάγο
- Stampede: circuit αγώνας σε χωμάτινη πίστα μεγάλης κλίμακας
- Ultra Cross: circuit αγώνας με αυτοκίνητα ράλι από διάφορες κατηγορίες (80s, 90s, R5 κτλ.)
- Sprint: Αγώνες σε οβάλ χωμάτινες πίστες με Sprint Cars, φαντάσου ένα buggy με τεράστια αεροτομή και σχεδιασμένο να στρίβει μόνο αριστερά
- Path Finder: point-to-point αγώνες με buggies που θυμίζουν πολύ αμυδρά Dakar
Συνολικά τα mode αυτά λαμβάνουν χώρα σε 10 διαφορετικές τοποθεσίες, η κάθε μία με 4 έως 8 διαδρομές/πίστες. Δεν βάζω στην λίστα τα game modes του Playgrounds γιατί είναι σχεδόν ίδια και τα τρία τους και βρίσκονται μόνο ως τμήμα του Playgrounds και όχι ως “κανονικά” ξεχωριστά game mode.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει κάποιο rally mode, πράγμα λυπηρό μιας και δείχνει το πόσο πολύ έχει αλλάξει η σειρά αυτή. Το να υπάρχει DiRT παιχνίδι χωρίς ράλι είναι σαν να κυκλοφορήσει Call of Duty χωρίς Team Deathmatch. Επίσης κατά την διάρκεια των δοκιμών πρόσεξα ότι το παιχνίδι δυσκολευόταν να βρει παίκτες στα online modes πράγμα που δεν προκαλεί εντύπωση μιας και αν κάνουμε μια βόλτα στο SteamDB μπορούμε να δούμε ότι δυσκολεύεται να ξεπεράσει τους online 200 παίκτες, το οποίο πιθανών σημαίνει ότι οι περισσότεροι έχουν ήδη χάσει το ενδιαφέρον τους.
Τώρα όσον αφορά τα δύο νέα features, το Photomode και το Playgrounds Create δεν υπάρχουν πολλά που μπορούμε να πούμε. Το Photomode είναι αρκετά απλό στην χρήση του με πολλές επιλογές όπως φίλτρα, aperture, time of day κτλ. ενώ το Create παρ’όλο που λειτουργεί σωστά δεν είναι και κάτι καινοτόμο αλλά σίγουρα θα μπορούσε να είναι καλύτερο, όμως φαίνεται πώς δεν έκαναν τρομερές αλλαγές από την τελευταία φορά που το είδαμε στο preview build.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το Playgrounds και το νέο Photomode εδώ.
To career mode δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο να δείξει, όπως και στα περισσότερα πρόσφατα racing παιχνίδια της Codemasters είναι απλά μια επαναλαμβανόμενη λίστα με αγώνες χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, με την διαφορά ότι προσπάθησαν να του δώσουν έναν “ελκυστικό” τόνο βάζοντας σε κάθε γωνία του “influencers” σε μία απόπειρα να τραβήξουν το ευρύτερο κοινό, από τον Troy Baker που παίρνει τον ρόλο του AJ, του μέντορα και team manager μέχρι τον Slaptrain και την Donut Media (YouTubers) ως voice-overs/σχολιαστές στα introduction videos του κάθε game-mode και μετά από κάθε αγώνα.
Τελικά αξίζει να δώσεις 60-80€ για αυτό το παιχνίδι;
Σε καμία περίπτωση. Αν μπορούσες να θεωρήσεις το OnRush ώς το Motorstorm Apocalypse 2 τότε το DiRT 5 είναι το Motorstorm Apocalypse 3. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό της Codemasters. Το να ανακυκλώνεις μια αποτυχημένη συνταγή δεν θα την κάνει με κάποιον μαγικό τρόπο επιτυχημένη αν της αλλάξεις το όνομα και προσπαθήσεις να την προωθήσεις στο κοινό μιας άλλης σειράς. Ωστόσο σε πολύ γενικές γραμμές θα μπορούσες να θεωρήσεις το DiRT “οκ” παιχνίδι υπό δύο αυστηρούς όρους: Αν είχε μια τιμή κάτω των 30€ (και όχι 60 για το “απλό” παιχνίδι και άλλα 20-30 για τα DLC) μιας και δεν μπορώ ούτε κατά διάνοια να το θεωρήσω AAA τίτλο και αν είχε κάποιο διαφορετικό όνομα μιας και προφανώς δεν θα μπορέσει ποτέ να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που ακούνε στο όνομα DiRT. Αν θα έπρεπε να το βαθμολογήσω σε μία κλίμακα από το ένα ως το δέκα όπως κάνουν οι πιο mainstream σελίδες όπως η IGN θα του έδινα, με βαριά καρδιά, 5.5/10.