Μιλήσαμε πριν αρκετό καιρό στο Μία Γνώμη Για για την πρωτοτυπία στα games, και πώς, παίρνοντας μια ήδη επιτυχημένη συνταγή και αλλάζοντας κάποια στοιχεία, μπορεί να δημιουργηθεί ένα πολύ επιτυχημένο ή ένα εξαιρετικά μέτριο παιχνίδι. Προφανώς δεν μιλάμε για τεράστιε αλλαγές. Σήμερα θα δούμε κάτι ριζικά διαφορετικό, την διαφορετικότητα. Πως δηλαδή κάποιο παιχνίδι ξεκινάει από την βάση, δηλαδή το genre, και χτίζοντας σε αυτό δημιουργείται κάτι το ανεπανάληπτο.
Δεν χρειάζεται να είναι το εμβληματικό ή το μνημειώδες, απλά να δημιουργήσει κάτι που μένει. Στο άρθρο θα μιλήσουμε για αυτά τα δυο παιχνίδια που αναγράφονται και στον τίτλο. Ειδικά το Minecraft είναι χαρακτηριστικό αυτού που θέλουμε να δείξουμε. Προφανώς όμως, δεν σημαίνει ότι μόνο αυτά τα δυο παιχνίδια είναι “μοναδικά”. Υπάρχουν εκατοντάδες παιχνίδια εκεί έξω, κυρίως indie, τα οποία ακολουθούν δικά τους μονοπάτια, και καταλήγουν να είναι εντελώς ξεχωριστά το ένα από το άλλο. Ο λόγος για τον οποίο είναι κυρίως indie θα αναλυθεί στη συνέχεια.
Πριν πούμε το οτιδήποτε, να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Αρχικά, όλα τα παιχνίδια είναι μοναδικά, το καθένα με τον τρόπο του. Επίσης, οι όροι που ίσως χρησιμοποιηθούν, και χρησιμοποιούνται γενικότερα στο Μία Γνώμη Για για να περιγράψουν κάποιο παιχνίδι δεν είναι ούτε απόλυτοι, ούτε και επίσημοι.Μην περιμένετε επομένως κάποιον τρίτο να χρησιμοποιεί αυτή την ορολογία. Για αυτούς τους λόγους χρησιμοποιούνται πολλές φορές και εισαγωγικά πιο κάτω.
Μία Γνώμη Για τη “Μοναδικότητα”
Αρχικά, τι κάνει ένα παιχνίδι μοναδικό; Απλούστατα, μοναδικό είναι ένα παιχνίδι όταν κάνει αρκετά πράγματα διαφορετικά, έτσι ώστε να μπορεί να είναι ευδιάκριτο από όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια του ίδιου είδους. Παραδείγματος χάρη, το Minecraft είναι το πιο “μοναδικό” παιχνίδι που μου έρχεται στο μυαλό. Γιατί; Για τον απλούστατο λόγο ότι είναι ξεχωριστό σε κάθε τομέα. Είναι μεν ένα sandbox παιχνίδι, το οποίο όμως χρησιμοποιεί απλούστατα 32-bit γραφικά και μουσική, απλά τέρατα, απλά design, και τα ενώνει όλα αυτά σε ένα παιχνίδι που μπορεί να απολαύσει ο καθένας.
Ακόμα, ο λόγος στο Abzu, ένα παιχνίδι που προσωπικά μου αναζωπύρωσε την αγάπη για το gaming. Το Abzu ήταν διαφορετικό από οτιδήποτε είχα δει σε κάθε τομέα, οπότε και θεώρησα ότι άξιζε δικαιωματικά να ανήκει σε αυτή τη λίστα.
Αντίστοιχα παιχνίδια όπως το Assassin’s Creed, ή πολύ περισσότερο το Call of Duty δεν μπορούν να θεωρηθούν τέτοια παιχνίδια. Ακόμα, να πούμε ότι επειδή κάποιο παιχνίδι διαφέρει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Παιχνίδια όπως η σειρά InFamous ακολουθούν κάποιες γενικές γραμμές, στη προκειμένη περίπτωση παιχνίδι ανοιχτού κόσμου μεταξύ άλλων. Όμως είναι πανεύκολα διακριτό από κάθε άλλο παιχνίδι, καθώς έχει και αρκετά πολλές διαφορές, όπως υπερδυνάμεις. Ακόμα, πρέπει να εξαιρέσουμε παιχνίδια-μονοπώλιο, όπως για παράδειγμα κάποια αθλητικά.
Indie Games και δημιουργικότητα
Ανέφερα στην αρχή ότι το στοιχείο της μοναδικότητας μπορεί να το παρατηρήσει κανείς περισσότερο σε indie παιχνίδια. Εδώ βέβαια να προσθέσω και παιχνίδια χαμηλού κόστους γενικότερα, όχι μόνο indie. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ο λόγος βεβαίως είναι απλούστατος, τα χρήματα. Σε έναν indie τίτλο δεν παίζονται πολλά, οπότε οι παραγωγοί πρέπει με τα λίγα που έχουν να κάνουν πολλή δουλειά, ιδανικά να έχουν και μεγάλο κέρδος. Αντίθετα, στις πιο μεγάλες εταιρείες, δεν συμβαίνει αυτό. Όχι επειδή οι devs δεν έχουν δημιουργικότητα, αλλά επειδή εκεί αυτή καταπνίγεται μέσα από τα πολλά στρώματα διοίκησης, ένα εκ των οποίων και οι επενδυτές, αφού είναι και δικά τους λεφτά που διακινδυνεύονται. Επομένως, όχι απλά δεν είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν εκατομμύρια, αλλά πιέζουν για την πιο δοκιμασμένη και βέβαιη φόρμουλα, που θα πουλήσει ικανοποιητικά.
Και εδώ είναι που βρίσκουν πάτημα τα indie. Οι devs αντιλαμβάνονται ότι οι παίκτες θέλουν κάτι διαφορετικό, και βεβαίως παραδίδουν. Αυτό εξάλλου φαίνεται από την συζήτηση που ανοίγει μετά από κάποιους indie τίτλους, καθώς και την επίδραση που έχουν κάποιοι από αυτούς. Χαρακτηριστικό πλέον οι διάφορες Pax, όπου πολύς κόσμος μαζεύεται στους μεγάλους τίτλους, αλλά απογοητεύονται σε σχέση με τα indie, όπου όχι μόνο βιώνουν κάτι καινούριο, αλλά και οι devs είναι στην πλειοψηφία τους εκεί, δίπλα στους παίκτες, να λύσουν κάθε απορία. Αυτό βέβαια δεν αφαιρεί καθόλου από τους ΑΑΑ τίτλους, απλά δίνει μια άλλη αίγλη και ένα άλλο συναίσθημα στους indie τίτλους.
Συμπέρασμα
Βέβαια, να τελειώσουμε λέγοντας ότι οι μεγάλες εταιρείες έχουν τους λόγους τους. Πέρα από τα χρήματα, πολλές φορές έχουν δοκιμάσει διαφορετικά πράγματα που απέτυχαν. Δεν είναι κρυφό εξάλλου, ότι και οι παίκτες πολλές φορές δεν ξέρουν τι θέλουν. Τι μπορεί να γίνει επομένως; Τίποτα, και ούτε χρειάζεται. Περισσότερα games σημαίνει περισσότερες επιλογές, περισσότερη ποικιλία. Αυτά φυσικά με τη σειρά τους φέρνουν καλύτερες συνθήκες για εμάς.
Ποια παιχνίδια σας έχουν μείνει εσάς; Πείτε μας στα σχόλια από κάτω. Πείτε και τι άλλο θέμα ή παιχνίδι θα θέλατε να δείτε στο Μία Γνώμη Για.