Όπως υποσχεθήκαμε τελευταία φορά, φέτος στο Μια Γνώμη Για δεν θα ασχοληθούμε αμιγώς με games αλλά με άλλες πτυχές του gaming. Συνεχίζοντας αυτή την υπόσχεση, θα αφιερώσουμε το σημερινό άρθρο στους racing gamers. Μην ανησυχείτε, όλων η σειρά θα έρθει με τον καιρό.
Προσωπικά, είμαι μεγάλος fan των racing παιχνιδιών, ιδιαίτερα των πιο ρεαλιστικών. Σειρές όπως το Project CARS, τα δύο πλέον Assetto Corsa και τα Forza Motorsport μου κινούν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον.
Μεγάλες ευθείες ή ιδιαίτερες στροφές, όπως η μεγάλη ευθεία της Circuit De La Sarthé ή η Eau Rouge μου δίνουν πολύ περισσότερο αδρεναλίνη από το να παίζω Battlefield ή Call of Duty. Βέβαια, μέχρι τώρα έπαιζα με πληκτρολόγιο και assists.
Αναγνώριζα ότι ήμουν “αιρετικός” για την racing κοινότητα, όμως δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Με πληκτρολόγιο και χωρίς κάποια eye tracking συσκευή όπως το Tobii, το gameplay είναι ιδιαίτερα απλό. Ένα πλήκτρο για γκάζι, ένα για φρένο, και δύο για στροφές, δεξιά και αριστερά. Εννοείται ότι η κάμερα πάντα καρφωμένη μπροστά. Μου πήρε αρκετό καιρό να συνειδητοποιήσω ότι μπορώ να αλλάξω τις ρυθμίσεις κάμερας, το οποίο έκανε το κεφάλι να γυρνάει για να δει το apex κάθε στροφής. Παρόλα αυτά, ο χειρισμός παρέμενε ιδιαίτερα κακός και τυποποιημένος για κάθε αμάξι. Η μόνη διαφοροποίηση που είχαν πλέον τα αμάξια ήταν η επιτάχυνση.
Αλλαγή σε steering wheel
Έτυχε με το Black Friday να δω την Logitech G29 σε σχετική έκπτωση. Το σχετική είναι συζήτηση για άλλο άρθρο. Χωρίς κάποιου είδους σκέψης ή κριτικής την αγόρασα. Στο κουτί περιέχονται η τιμονιέρα, τα πεντάλ, και δύο καλώδια για τροφοδοσία. Η σύνδεση στον υπολογιστή γίνεται μέσω USB, ενώ τα πεντάλ συνδέονται στην τιμονιέρα. Θεωρητικά λειτουργεί μόνο με PS3 και PS4, αλλά μέσω του G Hub λειτουργεί άψογα σε υπολογιστή.
Έχω ακούσει τα καλύτερα για αυτή τη τιμονιέρα. Έχω ακούσει ότι αλλάζει την εμπειρία, οπότε διαλέγω την αγαπημένη μου πίστα (Spa-Francorchamps), το αγαπημένο μου αμάξι (Ferrari Enzo) και ξεκινάω. Εκείνη τη στιγμή άρχισα απλά να τσιρίζω από τον ενθουσιασμό μου. Ήταν σαν να έπαιζα ένα άλλο Project CARS 2. Το αμάξι ξαφνικά αποκτάει έναν χαρακτήρα και μια ταυτότητα. Δεν υπακούει τυφλά κάθε εντολή, αλλά “αντιστέκεται” ακόμα και στις ευθείες. Ακόμα και η άσφαλτος δοκιμάζει τον οδηγό κουνώντας το τιμόνι. Οι στροφές γίνονται πολύ πιο γρήγορες, αφού μπορεί κανείς να πιέζει ελαφρά το γκάζι, σε αντίθεση με πριν, που ή το πατάς ή όχι.
Βέβαια, αυτό δυσκολεύει πολύ όλα τα παιχνίδια, αναγκάζοντας τον παίκτη να αλλάξει στυλ οδήγησης. Το τετακέ σε παιχνίδια όπως η F1 είναι ιδιαίτερα εύκολο πλέον (σσ. α ρε Vettel) όμως κάθε κίνηση είναι πολύ πιο ικανοποιητική. Κάθε στροφή και κάθε προσπέρασμα προσφέρει πολύ περισσότερη χαρά και ικανοποίηση σε σύγκριση με μια ίδια κίνηση εκτελεσμένη από πληκτρολόγιο. Γενικότερα, το κάθε αμάξι είναι μια ξεχωριστή εμπειρία, ένα game από μόνο του.
Ποιοί από σας έχετε τιμονιέρα; Πείτε μας τη γνώμη σας στα σχόλια. Πείτε μας και τι άλλο θα θέλατε να δείτε στο Μια Γνώμη Για.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αναμενόμενες κυκλοφορίες Video Games – Δεκέμβριος 2019